Féline zamelt met haar laatste zoektocht 2000 euro in voor Planeet Goudgeel
Voor de vijfde – en laatste – keer organiseerde Féline, meter van Planeet Goudgeel, met haar ouders een fotozoektocht ten voordele van het kinderziekenhuis Planeet Goudgeel. Die bracht maar liefst 2.045 euro aan vrije giften op, waardoor ze in die vijf jaar al meer dan 6.800 euro wist te verzamelen.
De bouw van de kinderafdeling Planeet Goudgeel in Ziekenhuis Geel nadert de afwerkingsfase, vanaf eind dit jaar moeten de eerste patiëntjes er opgevangen worden. Voor het gezin Wouters-Desmet het sein om hun reeks zomerse fotozoektochten in schoonheid af te sluiten. Vijf jaar geleden, in volle coronatijd, kwam de toen 9-jarige Féline op het idee om een wandelzoektocht in haar woonomgeving in Sint-Dimpna te organiseren. Dankzij de belangstelling kreeg het initiatief de vier volgende jaren een vervolg, waarbij de formule steeds dezelfde bleef: deelname was volledig gratis, maar ging gepaard met een warme oproep om een vrije gift voor het goede doel te doen. Vanaf de tweede editie was dat Planeet Goudgeel, waarna de ziekenhuisdirectie Féline prompt tot meter van de kinderafdeling bombardeerde.
Winnaars van buiten de Kempen
“Dit jaar hebben we 250 formulieren binnengekregen”, vertellen Féline, papa Kevin en mama Saar. “Voor het eerst maakten we ook een zoektocht speciaal voor kinderen. Daar kwamen zowat vijftig formulieren van binnen. De reacties waren echt heel enthousiast. We hadden ook voor alle kinderen een prijs voorzien, en ze kregen bij passage langs ons huis een gratis ijsje. We merkten dat er ook steeds meer deelnemers van ver buiten Geel kwamen meedoen. De twee hoofdwinnaars kwamen zelfs van buiten de Kempen.”
Met een nieuwe opbrengst van 2.045 euro komt het totaal van vijf zoektochten op 6.832 euro. Maar het is de laatste keer, bevestigt Kevin Wouters. “We hebben bij het uitstippelen heel veel nieuwe paadjes in Geel ontdekt, maar ik denk dat we ze intussen ook wel allemaal gehad hebben. Of we nog iets anders gaan ondernemen, bekijken we nog even.” (ho)
© Hans Otten